κατεψεγμένως

κοτεψεγμένως (Α)

επίρρ. επιμέμπτως, υπό ψόγον, υπό κατηγορίαν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. παρακμ. κατεψεγμένος τού ρ. καταψέγομαι].